Emperatris Go-Sakuramachi 後桜町天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Emperatris kan Hapon | |||||
Panahon kan Kapanyarihan | 15 Septembre 1762 – 9 Enero 1771 | ||||
Koronasyon | 31 Desyembre 1763 | ||||
Suminunod ki | Momozono | ||||
Sinundan ni | Go-Momozono | ||||
Shōgun | Tokugawa Ieharu | ||||
Iminundag | Toshiko (智子) 23 Septyembre 1740 | ||||
Nagadan | 24 Desyembre 1813 | (edad 73)||||
Pigburol | Tsuki no wa no misasagi, Kyoto | ||||
| |||||
Harong | Yamato | ||||
Amá | Emperor Sakuramachi | ||||
Iná | Nijō Ieko | ||||
Pirma |
Si Emperatris Go-Sakuramachi (後桜町天皇 Go-Sakuramachi-tennō, 23 Septembre 1740 – 24 Desyembre 1813) iyo an ika-117 monarka kan Hapon, segun sa tradisyonal na orden nin pasurunod-sunod.[1][2] She was named after her father Emperor Sakuramachi, an kataga na go- (後) bago an saiyang ngaran tinatradusir sa kontekstong ini bilang "sa huri" o "an ikaduwa". An saiyang pagreynar huminalawig poon sa 1762 sagkod sa saiyang abdikasyon in 1771.[3] An solamenteng signipikanteng pangyayari durante kan saiyang pagreynar iyo an bakong matrayumpo outside plot, na tuyong ihale sa lugar an shogunato na igwa nin ibinalik na imperyal na poder.
Si Emperatris Go-Sakuramachi asin an saiyang tugang na si Emperador Momozono an huring mga gikan sa linya ni Emperador Nakamikado. An saiyang pamangkin nagsalida saiya bilang Emperador Go-momozono sa saiyang adbikasyon kan 1771. Si Go-momozono nagadan pakalihis nin walong taon pakatapos nin grabeng helang na mayo nin tagapagmana sa trono. Nalikayan an posibleng krisis sa pagkasunod kan si Go-momozono dali - daling inaprobaran an sarong paramana kan siya magadan huli sa pag-insistir kan saiyang inaon. Sa mga huring taon niya, si Go-Sukuramachi nagin "tagabantay" sa inampon na tagapagmana, si Emperador Kōkaku, sagkod na siya nagadan kan 1813. Sa kasaysayan nin Hapon, si Go-Sukuramachi iyo an ultimo sa walong babae na nag-ako kan papel nin emperatris reynante.